باستان شناسان، اتاقی مخفی در دوموس اوریا پیدا کردند - مجله فضای وب

باستان شناسان اتاقی در دوموس اوریا (Domus Aurea) پیدا نموده اند که بیش از 2000 سال مخفی مانده بود. این تیم مشغول بازسازی در این محوطه باستانی بودند که متوجه دریچه ای در یکی از دیوارها شدند و با کاوش بیشتر به اتاقی مخفی مملو از دیوارنگاره های رومی رسیدند. تصاویر افسانه ای نظیر سنتور (موجودی که نیمی انسان و نیمی اسب است) و پان (خدای چوپانان، گله ها و حیات وحش) و ابوالهول (هیولای دارای تنه شیر و سر انسان) زینت بخش این اتاق شده اند که به همین علت به آن اتاق ابوالهول می گویند. حلقه های گل، گل ها، میوه ها، پرندگان، موجودات واقعی و تخیلی زیرآبی و نقوش معماری این اتاق نیز باستان شناسان را حیرت زده کرد. مقامات می گویند، در این اتاق که تقریبا سالم مانده است، تصاویری پیدا نموده اند که دهه 60 در قرن اول پس از میلاد در رم را نشان می دهد.

ازآنجاکه تزیینات این اتاق مشابه سایر اتاق های دوموس است، باستان شناسان معتقدند که اینجا به احتمال زیاد محل کارگاه A بوده که در فاصله سال های 65 تا 68 پس از میلاد استفاده می شده است. هنرمندان این کارگاه اغلب از پس زمینه های سفید (ویژگی مضاعفی که در اتاق ابوالهول وجود دارد) و اشکال کوچک برای خلق توهم نور در اتاق های کوچک و تاریک اینجا استفاده می کردند.

این سازه در دوران اوج خود، کاخی بسیار بزرگ و باشکوه بوده است که به دستور امپراتور نرو در سال 64 پس از میلاد ساخته شد. بعد از مرگش، جانشین او، وسپاسیانوس این کاخ طلایی را تخریب کرد و کولوسئوم را بر بالای دریاچه ای در مجاورت دوموس اوریا بنا کرد. چندین دهه بعد، امپراتور تراژانوس از خرابه های اوریا به عنوان پایه مجموعه حمام خود استفاده کرد. در طول دوران رنسانس، هنرمندانی مثل رافائل سانتسیو پیروز شدند با طناب خود را به زیرزمین این محوطه برسانند و نگاهی به دیوارنگاره های فوق العاده آن بیندازند که تاثیر زیادی بر شاهکارهای هنری بعدی او گذاشت.

کارشناسان می گویند که فقط قسمتی از دوموس اوریا قابل رؤیت است و بخش اعظمی از محوطه دست نخورده آن زیر این شهر مدرن مدفون شده است. بخش زیادی از این اتاق در زیرزمین باقی خواهد ماند، هرچند باستان شناسان نگران هستند که حفاری این فضا، پایداری و ثبات دوموس اوریا را به مخاطره بیندازد.