در سرایش ترانه کپی کار شده ایم، ترانه سرایی یاد دادنی نیست - مجله فضای وب

نیما ایمانی، شاعر و ترانه سرا در گفت و گو با خبرنگاران، درباره شرایط ترانه سرایی امروز اعلام کرد: یکی از مسائل امروز ترانه ما همین ماجراست که محتوا را در ترانه هایمان از دست دادیم. از بیان محتوا و تصاویر بکر را از مخاطب گرفتیم. به عبارت دیگر می توان گفت در ترانه هایمان به کپی کاری دچار شدیم. به نظرمان می رسد از 50 ترانه ای که می شنویم 49 ترانه را پیش از این شنیده ایم و تکراری هستند. نکته دیگر سبک موسیقی هاست. سبک موسیقی هایمان به هم بسیار نزدیک شده است.

وی ادامه داد: بار ها از ملودی موسیقی خوبی که شنیده می گردد ملودی های دیگری ساختند که مورد پسند مردم واقع شدند. هنگامی که متنی در خدمت ضبط یک کلام ادبی روی ملودی می نشیند به رعایت مواردی مانند قافیه و ارتباط عمودی میان ابیات توجهی نمی گردد. به همین علت این ترانه ها تاریخ مصرف دارند دو ماه پس از انتشارش دیگر مردم به آن گوش نمی دهند.

این ترانه سرا با اشاره به اینکه دو نکته در خصوص کارگاه های شعر و ترانه مطرح است اظهار کرد: از یک سو بسیاری از کارگاه های شعر و ترانه خوب نیستند از سوی دیگر کارگاه های خوبی در این زمینه فعالیت می نمایند؛ اگر بخواهیم منصفانه به موضوع نگاه کنیم باید بگوییم سرودن شعر و ترانه یاددادنی نیست. به استعداد در زمینه شعر و ترانه احتیاج دارد پس از آن از جهت مطالعه به شعر و ترانه خوب می رسد. استعداد ذاتی باید در فرد وجود داشته باشد که در کارگاه های ترانه آن را پرورش دهند.

ایمانی ادامه داد: بعضی از کارگاه ها کم لطفی می نمایند افراد با عشق به کارگاه های شعر و ترانه وارد می شوند، تنها شعرشان را در این کارگاه ها می خوانند و پس از نقد اثرشان ناراحت می شوند. در صورتی که در این کارگاه ها باید انواع وزن، گذاشتن شعر روی ملودی، دادن یک سوژه که درباره آن بنویسند و تمام مراحل دیگر ترانه سرایی در کارگاه ها به ترانه سرایان آموزش داده گردد. هیچگاه فرد یک شبه شاعر نمی گردد. با شش ماه شعر گفتن نمی تواند شاعر یا ترانه سرا شد بلکه باید شعر بخوانیم.

وی با اشاره به اینکه بیست سال پیش پس از شش ماه ترانه سرایی جرأت نمی کردیم اثرمان را در کارگاه های ترانه بخوانیم اعلام کرد: الان پس از یک ماه ترانه سرایی روی صفحه هایشان نام ترانه سرا را می نویسند هنگامی هم که اثرشان را به آهنگساز می دهند، آهنگساز به آن ها می گوید؛ هنوز مراحل ترانه سرایی را طی نکردند. ترانه سرایان جوان تنها یک سال دو سال مطالعه نمایند آرام آرام به سمت انتشار رسمی اثرشان بروند. وقتی برای انتشار اثرش عجله کند شش ماه پس از انتشار آن از انتشارش پشیمان می شوند.

این ترانه سرا ابراز کرد: با ترانه هایی روبرو می شویم که هیچ زاویه ای ندارند یک بار کوچکی را به دوش نمی کشند مخاطبانشان را به فکر وادار نمی نمایند. این ترانه های بدون زاویه تاریخ مصرف دار هستند و پس از مدتی فراموش می شوند. ترانه سرایان جوان یک سال صبوری نمایند عجله باعث می گردد ترانه آن ها تاریخ مصرف دار گردد.