دانشمندان پیروز به کشف فسیل گونه جدیدی از دایناسور با ویژگی های ظاهری منحصر به فرد شدند - مجله فضای وب

به گزارش خبرنگاران به نقل از دیجیاتو، این دایناسور که Ubirajara jubatus نامگذاری شده، به خانواده آراسته آروارگان (Compsognathid) تعلق داشته و تقریباً هم اندازه یک مرغ بوده است. این جاندار یک یال ضخیم و بلند روی پشت خود داشته و بازوهای آن از پشم پوشیده شده بوده اند. محققان معتقدند Ubirajara می توانسته مثل سگ ها موهای قسمت گردن را در صورت احساس خطر سیخ کند.

اما جالب ترین ویژگی ظاهری این دایناسور که 110 میلیون سال قبل می زیسته، تیغه های بیرون زده از شانه های آن هستند. محققان می گویند این تیغه ها صاف، بلند و سخت با برآمدگی کوچک در قسمت میانی بوده اند. جنس این تیغه ها از کراتین بوده که پر و منقار پرندگان و همچنین موهای انسان از آن تشکیل شده است. محققان با بررسی فسیل این جاندار که قسمت هایی از استخوان و حتی بافت های نرم مثل پوست و تیغه های کراتینی سالم باقی مانده بود به این نتیجه رسیدند.

محققان می گویند قرارگیری تیغه ها روی شانه ها احتمالاً به این معنی است که Ubirajara می توانسته آنها را مثل یال خود بالا و پایین بیاورد و اشاره می کنند که تا به امروز فسیل هیچ دایناسوری شبیه به این جاندار کشف نشده است.

اما چرا باید یک دایناسور تیغه هایی به این شکل داشته باشد که شناسایی آن را برای طعمه و شکارچیان آسان تر می کنند؟ به گفته محققان برای یافتن پاسخ این سوال باید به نوادگان این جاندار بنگریم. آنها معتقدند نقش این تیغه ها احتمالاً برای جلب توجه جفت، شکست رقبا، ترساندن شکارچیان و یا ترکیبی از این موارد بوده است.

Robert Smyth، محقق دانشگاه پورتسموث و نویسنده اصلی تحقیق می گوید: موفقیت فرگشتی فراتر از زنده ماندن است، اگر می خواهید ژن های خود را به نسل های بعد انتقال دهید باید زیبا هم باشید. بسیاری از پرندگان امروزی پرهای تزئینی برای جلب توجه جفت دارند، طاووس نر و مرغان بهشتی (Paradisaeidae) مصداق شاخص این مورد هستند. Ubirajara به ما نشان می دهد که تمایل به خودنمایی خصوصیتی منحصر به فرد در پرندگان نیست، بلکه پرندگان آن را از نیاکان دایناسوری خود به ارث برده اند.