چگونه می توان آب قلیایی تهیه کرد - مجله فضای وب

آیا شما از این واقعیت اطلاع دارید که مایعات درون بدن ما باید ماهیت قلیایی بیشتری نسبت به ماهیت اسیدی یا خنثی داشته باشند؟ بله درست است. آبی که می نوشیم سطح پی اچ درون بدن ما را تعیین می کند. پس این امر بدین معنی است که باید از رژیم های غذایی قلیایی و یا آب آشامیدنی قلیایی بیشتر استفاده کنیم. اما نحوه تهیه این آب ها به چه صورت است؟ اجازه دهید در این مقاله مراحل گام به گام تهیه آب قلیایی را از پایه توضیح دهیم.

سطح پی اچ - درباره قلیایی و اسیدیته

سطح پی اچ معیاری از میزان قلیایی یا اسیدی بودن یک محلول است. سطح پی اچ به سادگی بر اساس مقیاس صفر تا 14 میزان گیری می گردد. محلول های با پی اچ بیشتر از 7 به عنوان محلول های بازی یا قلیایی طبقه بندی می شوند، در حالی که محلول های با پی اچ کمتر از 7 به عنوان محلول های اسیدی در نظر گرفته می شوند. در این رابطه آب خالص خنثی می باشد، یعنی نه بازی و نه قلیایی است و بنابراین سطح پی اچ آب دقیقا برابر با 7 است. اما، ما به راحتی می توانیم آب قلیایی را در خانه تهیه کنیم. در ادامه نحوه تهیه این نوع آب را توضیح می دهیم.

فرایند تهیه آب قلیایی

با استفاده از اطلاعات بالا به راحتی درمی یابیم که آب با پی اچ بالای 7 ماهیت بازی دارد. با این حال، برای مصرف امن انسان، سطح پی اچ آب نباید بیشتر از 5/8 باشد. در شرایط شیمیایی این نوع آب با حل کردن هیدرات یک اکسید فلزی به دست می آید. اکسیدهای فلزی به واسطه احتراق فلزات در حضور اکسیژن تشکیل می شوند. برای مثال، هنگامی که سدیم می سوزد، این فرایند منجر به تشکیل سدیم اکسید با فرمول شیمیایی Na2O می گردد. اکنون یک هیدرات از طریق واکنش شیمیایی آن با آب تشکیل می گردد.

واکنشی که رخ می دهد در معادله زیر توضیح داده شده است.

Na2O + H2O → 2 NaOH (سدیم هیدروکسید)

سدیم هیدروکسید حاصل چیزی نیست جز یک باز یا یک قلیا. بنابراین، محلول حاصل به یک محلول بازی تبدیل خواهد شد. بنابراین، همه ما نیاز به تهیه مستقیم یا غیر مستقیم آب قلیایی که یک اکسید فلزی است، داریم. به منظور تهیه غیر مستقیم آب قلیایی، ما از برخی ترکیبات دیگر جهت انجام این کار استفاده می کنیم، چون توصیه به تهیه اکسید فلزی با سوختن خود فلز نمی گردد. این امر به دلیل دمای بالای مورد نیاز برای احتراق فلزات می باشد. بهترین روش جهت دستیابی به آب قلیایی در خانه، استفاده از جوش شیرین است که یک کالای موجود در هر خانه ای می باشد.

از نظر شیمیایی، جوش شیرین بیکربنات سدیم یا هیدروژن کربنات سدیم با فرمول شیمیایی NaHCO3 است. جوش شیرین یک ترکیب بلورین است که هنگامی که سدیم هیدروکسید با فرمول شیمیایی NaOH با آب و دی اکسید کربن به منظور تشکیل سدیم هیدروژن کربنات واکنش می دهد، شکل می گیرد.

هنگامی که جوش شیرین در آب حل می گردد، سدیم هیدروژن کربنات پیوند یونی خود را از دست داده و یون های سدیم و هیدروژن کربنات تشکیل می گردد.

NaHCO3 → Na+ + HCO3

اکنون، یون های هیدروژن کربنات به منظور تشکیل کربنیک اسید با فرمول شیمیایی H2CO3 با آب واکنش می دهند که تجزیه بیشتر این واکنش باعث ارائه دی اکسید کربن و آب می گردد. برخی معادلات شیمیایی رخ داده در این رابطه به توضیح زیر می باشد:

NaHCO3 + H2O → Na+ + HCO3- + H2O - (1)

HCO3- + H2O → H2CO3 + OH- - (2)

سدیم تشکیل شده در معادله (1) و هیدروژن اکسید تشکیل شده در معادله (2) یک پیوند یونی را با هم برقرار کرده و تشکیل سدیم هیدروکسید می دهند.

Na+ + OH- → NaOH

به منظور حفظ سطوح پی اچ امن، نباید بیشتر از 10 گرم جوش شیرین را به یک لیتر آب اضافه کنید. می توانید سطح پی اچ را با افزودن و یا کاهش دادن غلظت قلیا یعنی سدیم هیدروکسید در آب تغییر دهید. در خانه، محصولات بسیار زیادی مانند پودر شوینده یا هر نوع استات، سولفات یا کربناتی که می تواند برای این هدف مورد استفاده قرار گیرد، وجود دارد. آب صابون نیز خاصیت بازی دارد، اما مناسب مصرف انسان نیست. شما می توانید از یک کاغذ تورنسل که به راحتی در فروشگاه ها موجود است، جهت بررسی میزان قلیائیت یک محلول استفاده کنید. در صورتی که رنگ کاغذ تورنسل هنگامی که در تماس با محلول قرار گرفت، به رنگ آبی تغییر کرد، پس محلول ما قلیایی می باشد و در صورتی که کاغذ تورنسل در تماس با محلول، قرمز رنگ شد، محلول اسیدی است.

هنگام کار با محلول های بازی یا اسیدی، شدیداً توصیه می گردد که از دستکش استفاده کرده و از تماس مستقیم با این محلول ها به ویژه در صورتی که محلول قوی باشد، جداً خودداری گردد. در هنگام تماس با آب قلیایی احساس سوزش به فرد دست می دهد، اما این محلول ها همانند محلول های اسیدی که باعث خوردگی پوست می شوند، احساس سوختگی در هنگام تماس با پوست ایجاد نمی کنند. می توانید سطح پی اچ را با افزودن و یا کاهش دادن غلظت قلیا یعنی سدیم هیدروکسید در آب تغییر دهید. در هنگام تماس با محلول های قلیایی احساس سوزش به سرعت کاهش می یابد، چون این مواد سلول های عصبی را به سرعت نابود کرده و بنابراین سیگنال های درد از طریق مغز دریافت نمی گردد. امیدواریم شیوه تهیه آب قلیایی و نحوه حفظ تعادل اسید و قلیا در بدن را به خوبی فراگرفته باشید.

راه حل آسان برای تهیه آب قلیایی در خانه

با توجه به پژوهش های صورت پذیرفته، از جمله فواید آب قلیایی می توان به دفع آسان تر سموم بدن ، بهبود عملکرد روده، بهبود سیستم ایمنی بدن، بهبود عملکرد کبد و حتی توقف رشد سلول های سرطانی اشاره نمود.

روش اول: لیمو ترش

یک پارچ دو لیتری را پر از آب کنید. یک عدد لیمو ترش را بدون فشار دادن به هشت قطعه بریده و آن را در پارچ بریزید و اجازه دهید به مدت 8 الی 10 ساعت در دمای اتاق در آب غوطه ور باشند.

روش دوم : جوش شیرین

این روش برای افرادی که در رژیم کم سدیم به سر می برند (مانند بیماری های قلبی و فشارخون) توصیه نمی گردد.

به میزان یک هشتم قاشق چای خوری جوش شیرین در یک لیوان آب (250 سی سی) ریخته و به خوبی هم بزنید تا کریستال های جوش شیرین بطور کامل حل گردد و سپس آن را بنوشید.

نکته مهم:

آب قلیایی تهیه شده در هر دو روش نیم ساعت قبل از غذا و یا دو ساعت بعد از غذا میل گردد تا تداخلی در فرایند گوارشی بدن ایجاد نکند.

منبع: سایت بازل

منبع: راسخون