شاید باور نکنید، اما ازدواج کنید تا دیابت نگیرید! - مجله فضای وب

به گزارش خبرآنلاین، محققان معتقدند که ازدواج کردن و بودن در کنار همسر یا شریک زندگی می تواند یک سرمایه گذاری بلندمدت در زمینه تأمین حمایت اجتماعی، تحمل مسائل در میانسالی و حتی سالمندی در زندگی باشد. مطالعات قبلی نشان می دهد که زندگی مشترک مزایای بسیاری در زمینه سلامت، بخصوص برای افراد مسن، دارد. همچنین نتایج پژوهش های گوناگون حاکی از این است که خطر ابتلا به دیابت نوع 2 با برخی از ابعاد سلامت اجتماعی (از جمله انزوای اجتماعی، تنهایی و کمبود حمایت اجتماعی) در ارتباط است. هدف از پژوهش اخیر، بررسی این مسئله بود که آیا ارتباطی بین شرایط تأهل و کیفیت آن با میانگین سطوح گلیسمی (قند خون) در افراد مسن وجود دارد یا خیر.

طی این مطالعه، محققان داده های مربوط به بیش از 3300 بزرگسال 50 تا 89 ساله را در انگلیس بین سال های 2004 تا 2013 ارزیابی کردند که سابقه ابتلا به دیابت را نداشتند. شرکت کنندگان به سه گروه در امواج 2 (سال 2004 تا 2005)، 4 (سال 2008 تا 2009) و 6 (سال 2012 تا 2013) تقسیم شدند و از آن ها برای میزان گیری سطح HbA 1 c (میانه گلیسمی یا گلوکز خون)، نمونه خون گرفته شد.

طبق اطلاعات دسته بندی شده در این تحقیق مشخص شد که حدود سه چهارم (76 درصد) از افراد موج 2 (2005-2004) متأهل بودند! تجزیه و تحلیل داده های بعدی نشان داد افرادی که چالش هایی در زندگی زناشویی (اعم از طلاق) را پشت سر گذاشته اند نیز تغییرات قابل توجهی در سطح HbA 1 c و احتمال ابتلا به پیش دیابت را تجربه کرده اند.

این مطالعه می گوید که کیفیت رابطه آنچنان تفاوت فاحشی را در میانگین سطح گلوکز خون ایجاد نمی کند، بلکه این مقدارِ حمایت عاطفی و اجتماعیِ دریافتی در روابط زوج هاست که در کاهش بروز این قبیل بیماری ها نقش دارد. به نظر می رسد این روابط یک اثر محافظتی در برابر سطوح بالای HbA 1 c (که منجر به دیابت می شوند) دارند.

نویسندگان این مطالعه باور دارند که اگر این مسئله (حمایت اجتماعی در زندگی مشترک) به طور عمومی در جوامع اعمال شود، آمار مرگ و میر ناشی از دیابت و افزایش قند خون تا 25 درصد کاهش می یابد.

منابع: neurosciencenews، upi، /medicalxpress