واقعیت مرگ کارگران مهاجر برای ساخت استادیوم های جام جهانی چیست؟ - مجله فضای وب

تعداد فوتی های پنج کشور هند، پاکستان، نپال، بنگلادش و سریلانکا در کشور قطر طی 10 سال 6750 یا به عبارتی 675 نفر در سال بوده است. این تعداد جان باخته از میان تمام 1 میلیون و 650 هزار مهاجران پنج کشور یاد شده بوده و صرفاً ارتباطی به پروژه های جام جهانی 2022 ندارد.

در میان جانباختگان پنج کشور مورد اشاره علاوه بر کارگران ساختمانی، راننده تاکسی، حسابدار، کارگران فروشگاه ها و پاساژها، پزشک یا پرستار هم حضور داشته اند. این جمعیت مهاجر، همانند دیگر افراد مقیم قطر به طور طبیعی زاد و ولد و فوت می نمایند.

طبق آمار منتشر شده در نشریه گاردین هم که باعث موضع گیری هایی از جمله راه افتادن کمپین حقوق بشری در بازی های فیفادی ماه مارس شد و تیم های ملی نروژ، آلمان و هلند به آن پیوستند، دلیل مرگ تمام این 6750 نفر اعلام شده بود، اما توجهی به دلیل مرگ جانباختگان نشد و بسیاری فقط به یک عدد بزرگ که تعداد متوفیان 10 سال اخیر را نشان می داد، توجه کردند.

واقعیت ماجرا این است که مهاجران کشورهای هند، پاکستان، نپال، بنگلادش و سریلانکا 60 درصد از جمعیت 2.8 میلیونی قطر را تشکیل می دهند. یعنی بیشتر از هر ملیت دیگری از جمله جمعیت بومی 400 هزار نفری قطر، مهاجران این پنج کشور در خاک میزبان جام جهانی 2022 حضور دارند.

بیشترین مرگ در میان این پنج کشور مربوط به کشور هند است که 2711 شهروند این کشور طی 10 سال در قطر جان باخته اند. یعنی سالیانه 271 نفر که طبق جدول آماری، 80 درصد این تعداد به مرگ طبیعی جان سپرده اند. 10 درصد در حوادث جاده ای یا رانندگی جان باخته اند، 6 درصد خودکشی نموده اند و 4 درصد هم در حوادث شغلی جان سپرده اند.

در میان نپالی ها با 1641 نفر، آمار فرق دارد و 48 درصد دچار مرگ طبیعی شده اند و 16 درصد در حوادث جاده ای جان سپرده اند. آمار مرگ همراه با خودکشی در میان نپالی ها 10 درصد تمام جان باختگان بوده و 10 درصد هم در حوادث شغلی جان خود را از دست داده اند. دلیل مرگ 9 درصد بیماری های کلیوی، خونی و… بوده و 7 درصد هم دلیل های مختلفی برای مرگ شان ثبت شده است که به طور مثال یک نفر به قتل رسیده است.

در میان مرگ های حوادث شغلی که آمار آن بین جانباختگان شهروندان هندی 4 درصد و بین شهروندان نپالی 10 درصد بوده نیز دولت قطر مرگ هایی از جمله ایست قلبی در استراحتگاه های محل کار را هم جزو حوادث شغلی محسوب نموده است. یعنی مرگ حوادث شغلی صرفاً سقوط، برق گرفتگی یا عدم ایمنی نبوده و مرگ در استراحتگاه ها نیز جزو جانباختگان حوادث شغلی ثبت شده است. بعلاوه تمام جانباختگان حوادث شغلی نیز با پروژه های جام جهانی 2022 قطر ارتباط نداشته اند.

آمارهای ثبت شده نیز این مسئله را تایید می نماید که 6750 جانباخته در 10 سال فقط مربوط به پروژه های جام جهانی نیست و شامل تمام موارد مرگ و میر می گردد. جایی که در ساخت ورزشگاه احمد بن علی (الریان) که سنگین ترین پروژه ساخت ورزشگاه بود و پس از تخریب کامل ورزشگاه قبلی ورزشگاه جدیدی ساخته شد، دو رکورد 20 میلیون ساعت بدون مصدومیت به ثبت رسیده است. یعنی تنها یک مصدومیت پس از اولین 20 میلیون ساعت کار در این ورزشگاه به ثبت رسید که رکوردی شگفت انگیز در چنین پروژه هایی است.

آمار دیگری که از میان 6750 جانباخته مرد و زن در 10 سال به دست آمده، به طور میانگین 4 جانباخته از هر یک هزار نفر مهاجران این پنج کشور در قطر است، در حالی که آمار جانباختگان شهروندان این پنج کشور در وطن خودشان در بازه زمانی مشابه ثبت مرگ 7 نفر از هر یک هزار نفر است. یعنی مقایسه آماری نشان می دهد که در قطر آمار مرگ شهروندان این کشورها 75 درصد کاهش و یا به عبارتی دیگر طول عمر این مهاجرین آسیای جنوبی به قطر، 75 در صد افزایش داشته است.

در مجموع از میان کارگران مربوط به پروژه های جام جهانی 2022 قطر که شهروند یکی از این پنج کشور بوده اند، 3 نفر بر اثر حوادث شغلی و 36 نفر بر اثر مرگ طبیعی جان خود را از دست داده اند. هر چند حتی فوت یک نفر هم غم انگیز است، با این حال 3+36 فوت فاصله زیادی با 6750 متوفی جمعیت 1.6 میلیونی این پنج کشور در 10 سال دارد که رسانه ها به اشتباه آن را مرتبط با پروژه های جام جهانی می دانند.